Orlik grubodzioby

Lato. Czas upałów i słońca, którego w tym roku jak dotychczas wiele nie było. Przyroda zdaje się wiele nie przejmować tym faktem, lasy rozbrzmiewają przepięknym fletem wilg, między zadrzewieniami i łąkami regularnie kursują dudki, nad łąkami krążą myszołowy i orliki. Tylko na samych łąkach

Sezon lęgowy w pełni. Każdego ranka słychać miłosne zawołania, widać krzątaninę przy gniazdach lub niepozorną ciszę siedzących już na skrytych w gęstwinie gniazdach ptaków. Nad Biebrzą jest to zwyczajowo okres widowiskowych przelotów ptaków siewkowych, turystów oraz czyhających na nich z

Wiosna co prawda przyszła, jednak zima nie chciała się jakoś z nami pożegnać. Z tego powodu cały biebrzański świat w tym roku zmuszony był odłożyć amory na później i skoncentrować się na przeczekaniu powracających co chwila mrozów i opadów śniegu. Orliki

Wszystko wskazuje na to, że sezon 2012 nad Biebrzą możemy uznać za otwarty. Dnia 2 kwietnia dokonano tu pierwszej w tym roku pewnej obserwacji orlika grubodziobego. Ptak (nieposiadający ani obrączek, ani, co dziwne nad Biebrzą, antenki na plecach) przez długi czas towarzyszył posilającemu się na padlinie młodemu bielikowi, po czym wzniósł się w powietrze, przez 5 minut pokrążył nad obserwatorem próbując nabrać wysokości przy silnym wietrze,

I doczekaliśmy się. Po wielu miesiącach oczekiwania przyszła wreszcie wiosna. Niebo zapełniło się setkami tysięcy przelatujących ptaków. Orliki grubodziobe pożegnały swoje zimowiska i ruszyły w kierunku Biebrzańskich Bagien.

Nasze orliki grubodziobe rozpoczęły wiosenną wędrówkę. 2 marca trzy (Henryk, Witold i Kolumb) z czterech wyposażonych w nadajniki satelitarne ptaków porzuciły swoje zimowiska w Południowym Sudanie i obrały kurs na północ. Ich wędrówkę można śledzić na oficjalnej stronie projektu.

To chyba najspokojniejszy miesiąc tego projektu. Do Polski zawitała wreszcie zima. Zmroziła bagna i zasypała je śniegiem, co przyjęliśmy z nieukrywaną radością, stworzyły się bowiem idealne warunki na przeszukiwanie tych niedostępnych w innych porach roku terenów.

Dzięki najnowszej technice coraz lepiej poznajemy przyrodę. Nie inaczej jest w naszym projekcie. Nadajniki satelitarne, w które wyposażono biebrzańskie orliki grubodziobe pozwalają nam na bieżąco śledzić ich miejsce pobytu, a co za tym idzie pogłębiać naszą wiedzę o życiu i preferencjach gatunku. Zośka to urodzony nad Biebrzą orlik, który obrał mniej typową dla tego gatunku orła trasę jesiennej migracji. Zawiodła go ona na grecką wyspę Kretę, na której znalazł dogodne warunki, aby przetrwać zimę. Udaliśmy się tam i my.

Nowy Rok! Czas nowych doświadczeń, wyzwań i związanych z nimi nadziei. Jaki będzie to rok dla orlików grubodziobych na świecie, a jaki dla naszej biebrzańskiej populacji? Co uda się zrealizować i jakie problemy pojawią się w naszym projekcie? Pożyjemy, zobaczymy.