Orlik grubodzioby

Rozpoczęła się tegoroczna jesienna migracja orlików. Wyposażony w nasz nadajnik hybryd udał się na wędrówkę tzw. "trasą wschodnią". Od dziś możecie Państwo ją śledzić na naszych stronach, w zakładce Orlik grubodzioby - Migracja - Zygmunt 2012.

Idzie jesień. Skończyły się upały, a na drzewach zieleń powoli zastępują żółcie i czerwienie. Biebrzańskie Bagna o świcie i zmierzchu wypełnione są rykiem jelenia i stękaniem łosia. Orliki grubodziobe gotowe są do wędrówki. Orliki krzykliwe już ją rozpoczęły.

W dniach 27-30 września 2012 w miejscowości Krzywy Róg na Ukrainie odbyła się konferencja dotycząca problematyki liczebności, rozmieszczenia i ochrony ptaków szponiastych i sów północnej Eurazji.

Przepiękna to pora, gdy jeszcze przed

Uspokoiło się nad Biebrzańskimi Bagnami. Większość ptaków opuściła tereny lęgowe. Ptaki migrujące jeszcze tu nie dotarły. Czyżby nuda? Nic z tego, jest to bowiem najlepszy okres na obserwacje ptaków szponiastych. Można podziwiać całe wręcz rodziny orlików, młode bowiem ptaki wyleciały z drzewostanów by pilnie uczyć się od rodziców trudnych sztuk szybowania i polowania.

W dniach 27-30 sierpnia mieliśmy przyjemność gościć na Biebrzańskich Bagnach dwie znamienite osoby z Estonii. W ramach realizowanego projektu ochrony orlika grubodziobego w Polsce wspierają nas w badaniach genetycznych nad biebrzańską populacją.

Z prawdziwą dumą pragniemy poinformować Państwa, iż dnia 29 sierpnia 2012 roku rozpoczął się dla naszej firmy nowy rozdział. Tego bowiem dnia biebrzański orlik został wyposażony w pierwszy wyprodukowany przez nas nadajnik satelitarny. Orlik, mieszaniec orlika krzykliwego i grubodziobego, otrzymał imię Zygmunt.

Tym razem nie chodzi o orlika grubodziobego. Magurski Park Narodowy położony jest setki kilometrów na południe od Biebrzańskich Bagien, a na jego terenie na próżno szukać rozległych bagien czy podmokłych brzezin. Jedynie niewielkie powierzchnie bagiennych olsów mogą gdzieniegdzie przypominać biebrzańską przyrodę. Pagurkowaty teren porośnięty

Połowa roku za nami. Do rodziców dołączyło lotne już potomstwo wprowadzając do przyrody niezwykłe ożywienie. Możemy teraz podziwiać pojedyncze ptaki, rodzinki, niewielkie grupki lub całe stada. Nie tak już barwnych, nie tak już głośnych, lecz wszechobecnych. U

Przez pół roku za pomocą telemetrii mogliśmy śledzić jej poczynania. Przejechaliśmy za nią tysiące kilometrów, docierając aż na odległą Kretę. Jednak od czasu jej wylotu z gniazda nikt jej nie widział. Ale gdy nas potrzebowała, znaleźliśmy się we właściwym miejscu. Tylko że to wcale nie była ona...